Gatunek drzewa z rodziny orzechowatych. Naturalnie występuje w Ameryce Północnej. W Polsce jest bardzo rzadko spotykany, często mylony z orzechem włoskim. Można go spotkać jedynie w arboretach lub u kolekcjonerów, a szkoda, bo jest odporny na nasze warunki klimatyczne, ozdobny, a oprócz tego posiada właściwości lecznicze i rodzi jadalne orzechy.
To wielkie drzewo jest cenione zarówno za wytrzymałość, ciemny kolor jego drewna, jak i za jadalne orzechy. Ma pojedyńczy, wyprostowany pień i rozłożystą, zaokrągloną koronę; mocne drzewo, rośnie szybko, dorasta do 20-30 metrów wysokości. Liście efektowne, pierzaste, przybierają wspaniałe złotożółte kolory jesienią.
Warto wiedzieć:
Owoce są orzechami otoczonymi przez skórzaste łupiny. Gruba okrywa pęka i odpada po dojrzeniu. Orzech jest wyraźnie żebrowany i posiada grubą, białą skorupkę; smaczny, o subtelniejszym smaku od orzecha włoskiego.
Sekrety uprawy:
Stanowisko orzecha czarnego powinno być możliwie słoneczne. Wymagania glebowe średnie, dobrze rośnie na glebie żyznej, przepuszczalnej, zasadowej. Drzewo jest bardzo odporne na mróz (w przeciwieństwie do orzecha włoskiego). Dodatkowo jest wytrzymałe na suszę. Nie sprzyjają mu natomiast późnowiosenne przymrozki.
W naszej ofercie sadzonki o wysokości 20-30 cm ukorzenione w 1-litrowych pojemnikach.